Tuesday, October 20, 2015

හිතුවක්කාර ආදරය - 25 කොටස


"මොකද පුතේ අද උදෙන්ම"
"ඉවරකරන්න බැරි උන වැඩ වගයක් තියනවා අම්මෙ. අද උදේ නමයට කලින් දෙන්න ඕන. ඒකයි මේ උදෙන්ම යන්න කියල බැලුවෙ"
"අහ් අයියෙ.. ගුඩ්මොර්නිං. මොකද මේ අද කුකුලත් අතේ අරන්ම යන්න හදන්න්නෙ. අනේ මේ ඒක නෙමේ මට ඇඳුම් වගයක් ගන්න තියනවා. කීයක් හරි දෙන්නකො. ඔයා ඉතින් මගෙ සුදු අයියනෙ."
"ඔයාගෙ බටර් ඕන නැහැ. මගෙ මේසෙ උඩ ඇති පන්දාහක්. ඒක එහෙම්මම් තියල ලාච්චුවේ තියන එක්දහස් පන්සීය අරන් යනවා"
"ඒක්දහස් පන්සීයෙන් මොනා ගන්නද අනේ. ඔනේ නෑ ඔයාගෙ සල්ලි. මම තාත්තගෙන් ඉල්ල ගන්නම්"

අම්මා සාදා දුන් තේ කෝප්පය උගුරට දෙකට ගිල දැමූ මම පුළුවන් තරම් ඉක්මනින් අපගේ සුපුරුදු ස්ථානටට පැමිනියෙමි. මා එන විටද මොහොමඩ් එම ස්තානයට පැමින සිටියේය. ඔහුද තරමක් නොසන්සුන්තත්වයේ සිටියේ ඊයේ රාත්‍රියේ පුවත නිසා විය යුතුය.



"කොහොමද වැඩේ ලීක් උනේ පොඩි මහත්තයා. මට හිතාගන්න බැහැ"
"අපේ කස්ටමර්ගෙ පැත්තෙන් අවුලක් නැහැනෙ."
"එහෙම කිසිම දෙයක්නම් නැහැ"
"එහෙනම් මොහොමඩ් මේ නිවුස් එකට අපේ සම්බන්දයක් නැතිව ඇති. සමහර විට මොකක් හරි හෝඩුවාවක් ලැබුනද දන්නෙ නැහැ"
"මට තේරුන්නැහැ පොඩි මහත්තය"
"මෙකයි ඔය කියන විදිහට හෝඩුවාවක් ලැබුනන්ම් මම් හිත්න් නැහැ ඔය විදිහට මාද්‍රයට දේවි කියලා."
"ඒත් පොඩි මහත්තය, මොනව හරි හෝඩුවාවක් ලැබුනෙ නැතිනම් ඔහොම එකක් කියාවිද"
"ඔව්.. සමහර විට එයාලගෙ උපායක් වෙන්න ඇති. කලබල වෙන්න ඕන නැහැ ඔහොමඩ්. අපි ප්ලෑන් කරපු විදිහට වැඩේ කරමු. ටිකක් සැලකිල්ලෙන් ඉමු. "

අප දෙදෙනාගේ කතබහ හදිසියේම නැවතුනේ අප සිටිනා ස්ථානයට නොසිතූ ලෙස පියුමිගේ පැමිනීම නිසාය. ඇය මා හට අද උදෙන්ම පැමිනෙන්නයැයි කෙටි පනිවිඩයක් එවා ඇතිබව ම තේරුම් ගත්තේ ඇය්ගේ කතාවෙනි. නමුත් මම එය මේ මොහොත වනතුරුම නොදැක්කෙමි.

"ගුඩ්මෝර්නිං දිනුක අයියා. ළමය වෙලාවට වැඩ නේද. මගෙ මැසේජ් එක ලැබුනනෙ.. ඒක නෙමේ කව්ද අනේ මම එනකොට ඔයා එක්ක කතා කර කර ඉඳල මාව දැක්ක ගමන් බය වෙලා වගේ ගියෙ"
"ගුඩ් මොර්නිං.. ප්‍රස්න ගොඩක් එකපාරම.. හරි දැන් කියන්නකො මට මේ උදෙන්ම එන්න කිව්වෙ ඇයි කියලා"
"දිනුක අයියා.. ඊයෙ හවස කිව්ව එකට මට ගොඩාක් සොරි. අනේ මන් ගැන වැරදියට හිතන්න එපා. මන් ඉතින් තාම පොඩි කෙල්ලනෙ"
"ම්ම්ම්. මම හිතුවෙ ඔයාව මට නැති උනා කියල"
"එහෙම වෙන්නෙ නැහැ. මම යන්නම් දැන්. පස්සෙ මීට් වෙමු අපි"

හවස් වරුවේ මාගේ වෙබ් ඩිවලොපින් සම්ත්‍රන්යන්ට සහභාගී නොවූයේ පියුමි සමග මුහුදු රළ පෑගීමට යාම සඳහා යොදාගත් නිසාය. ගැහැණු ළමයෙකු නිසා මාගේ අධා‍ය්‍යාපන වැඩ කටයුතු මා අතපසු කරගන්නවායැයි මගේ මිතුරන්ගේ නොයෙකුත් බැනුම් ඇසීමට සිදු උනද අවසානයේ ඔවුන් මා හා එකඟ වූයේ දහසක් කරුනු පහදා දිමෙන් අනතුරුවය. එක අවස්තාවක ජීවිතයේ තනිවී අන්ත අසර්ණ වී සිටි මා හට මා ගැන සොයලා බලන මම ගැන කැක්කුමක් ඇති යහළුවන් පිරිසක් මාගේ ජීවිතයට එක් කරදුන්නාට දෙවියන් වහන්සේට ප්‍රථම වතාවට තුති පුදකරමින් මම මගේ සිහිනයද රැගෙන මුහුදු වෙරලට පැමිනියෙමි.

ආදරය කරන හදවත්වලට ආදරය දැනෙනෙ හිතකට ගැලපෙන ආකාරයට වෙරළ සකසා තිබූ අයුරුනම් පුදුමාකාරය. නිහඬව තාලයකට නැලවුන රැලි ද සැන්දෑ යාමයේ වෙරළට එකතු කලේ ආදරණීය හැඟුමන්ය. ඇගේ අතින් අල්ලා මම වෙරල දිගේ ඉදිරියට ඇවිද ගියේ කිසිවක් නොපවසාය. ඇයද නිහඬව මා අතින් අල්ලා මා සමග ආවේ පුන්චි දැරියක මෙන්ය. ඇය හා පැමින මගේ පරණ මතකයන්ට මකාලන්න මා උත්සහ දැරුවද ඒ සෑම අවස්තාවකම මම අසමත් උනෙමි. මීට අවුරුදු කීපයකට පෙර මා ඉමාෂා සමග මෙලස අත්වැල් පටලා ඇවිද ගිය හැටි මතකය. ඉස්සර වගේඅ තවමත් වඩ කඩ පේලිය හා අයිස්ක්‍රීම් කඩ කීපය එලෙසමය. මූදු වැලි වලින් රටා මවා තිබූ මුහුදු වෙරළ තවමත් එලෙසමය. වෙනස් වී තිබේ නම් ඒ පියුමි මා අසලින් සිටීමය.

"ඇයි දිනුක අයියා ඔයා නිහඬ. ඔයා කැමති නැතිද මම එක්ක මෙහෙම අත අල්ලාගෙන ඇවිද යන්න"
"එහෙම එකක් නැහැ පියුමි. ඔයත් නිහඬ නිසා මම ඉතින් ටිකක් මේ වෙරලෙ සුන්දරත්වය වින්දා"
"ඊයෙ මම කිව්ව එකට ඔයා තරහ නැහැ නේද අයියා"
"ඒක ඉවරයිනෙ. ඒ ඊයෙනෙ. දැන් ඔයා මගේ ලඟ ඉන්නවනෙ"
"මගෙ හිත එකතැනක නැහැ අයියා. වෙලාවකට හිතෙනවා මම ආදරය කරන්න තාම සූදානම් නැහැ කියලා. ඒත් ඔයාව දකිනකොට මට ඉන්න බැහැ. ඔයාව මගේම කරගන්න හිතෙනවා. අනික මටත් පුදුමයි මේ ගමන මම ඔයා එක්ක ආව එක ගැන"
"ඒ මොකද"
"මම එහෙම ගෙදරට බොරු කියල කොහෙවත් ගිහින්ම නැහැ. අනික කොල්ලෙක් එක්ක. "
"මමත් කවදාවත් ආදරේ කරන්න හිතුවෙ නැහැ පියුමි. ඒත් ඔයාව දැක්කහම .. හම්ම්"
"ඇයි හම්ම්ම්ම්ම්... "
"ඔයා මට ගොඩක් විෂේෂ කෙනෙක් පියුමි. ඔයාගෙ හැම හුස්මත් එක්කම මගේ මුළු ජීවිතයම බැඳිල තියෙන්නෙ මාර විදිහකට. මගේ අතීතය අනාගත අතර තියන පාලම ඔයා. මම හිතන්වා ඔයා මම වෙනුවෙන්ම මේ ලෝකෙට ආව පුන්චි කෙල්ලෙක් කියලා පියුමි. ඔයා ඔයාගෙ ඉගනීම ඉවර කරන්න ඉස්සෙල්ලම. මම ඒ වෙනකම් ඉන්නම්. ඔයා වෙනුවෙන්ම"
"අනේ .. දිනුක අයියා .. මෙච්චර ලොකු දෙයක් මේ කෙල්ලට දෙන්න එපා. තාම පොඩි වැඩිනෙ මම. අනික .."
"මොකද්ද අනික ..."
"අනේ මන්දා. හම්ම්ම්.. ආසයි හැමදාම ඔයා ගාවට වෙලා ඉන්න. ඔයාගෙ උරහිසේ ඔලුව තියාගෙන ඉන්න. ඔයා එක්ක එහෙ මෙහෙ යන්න. මගේ කොල්ල කියලා මුලු ලොකෙටම කෑ ගහල කියන්න. මගෙඔ පළමු ආදරේ ඔයා. ආගන්තුක හිතකට මෙච්චර ලන් උනේ කොහොමද කියන්න මම දන්නෙ නැහැ. මගේ තාත්තාට මන් තුරුල් වෙලා හිටියට පස්සෙ මම ඔයා එක්ක තමා මෙහෙම අත් අල්ලගෙන ළඟට වෙලා ඉන්නෙ දිනුක අයියා. ඔයා මගේ ළඟ ඉන්නකොට මට, මගේ මේ හිතට පුදුම හයියක් තියෙන්නෙ. පුදුම එඩිතරකමක් එන්නෙ. මට දන්නෙ නැහැ ඒ ඇයි කියන්න. අනේ මම එක්ක තරහ වෙන්න එපා ඔයා. මම කියන ඒවට හිතරිද්ද ගන්නත් එපා. මේ පුන්ච් කෙල්ලට හිතෙන ඒව තමා කියන්නෙ. ඒත් දිනුක අයියා මම දන්නෙ නැහැ මේකද ආදරේ කියන්නෙ කියලා. මට තේරෙන්නෙ නැහැ ..."
"ඔයා ඕව ගැන හිතන්න එපා පියුමි. කාලයට පුලුවන් ගොඩක් දේවල් වෙනස් කරන්න. ඒක මම ප්‍රැක්ටිකලි අත් විඳල තියන දෙයක්. මේ විදිහට අපි අපේ හැන්ගුමන් එක්ක අපේ ජීවිත ගලාගෙන යන්න දෙමු."
"අපිට් කවදාවත් අපේම වෙන්න බැරි උනොත්.. "
"එහෙම නොවෙන්න අපි පතමු. ඒත් එහෙම උනොත් ඔයාට ආදරේ කරපු මේ හිත, ඔයාට ලෙන්ගතු වුන මේ හිත යන්නම යාවි ගොඩාක් ඈතකට ආයෙමත් නො එන්නම"
"එහෙම වෙන්නෙ නැහැ දිනුක අයියා. මේ පියුමිගෙ ආදරේ ඔයා ගාව තියේවි හැමදාම"

පියුමි ගෙදරයාමට හදිසි කල නිසා අපගේ සොඳුරුබර සැන්දා වරුවට මම සමු දුන්නෙමි. ඉමාෂා ගැන පැවසීමට මා අදිටන් කර ගත්තද මා එසේ නොකලේ ඒ සඳහා තවමත් ගැලපෙන කාලය එලඹ නොමැති බව මට වැටහී ගිය නිසාය. පියුමිගේ ඉල්ලීම මත මා ඇයව නැවතත් පන්තිය අසලින්ම ගෙනැරලුවේ ඇයව රැගෙන යාමට ඇගේ අම්මා පැමිනෙන නිසාය. එමන්ම මමද අමිල ඩිල්ෂාන් හා ගයාන් සමග අපගේ සොඳුරු තානායමට ගොඩ වූයේ බියරයකින් මේ සැඳෑ යාමය තවත් හැඩ කරමුයැයි ඩිල්ෂාන්ගෙන් පැමිනි ආරාධනාවත් සමගය. එමෙන්ම මම අද පියුමි හා යෙදුනු සන්වාදය වුනට කෙටියෙන් පැවසූයේ ගයාන්ගෙන් මතුවූ ප්‍රස්නයක් සමගමය. මගේ කතාව ඇසීමෙන් පසු සියලු දෙනාම නිහඬ වූ අතරම පළම බෝතලයද හිස්ව ගියේ ඒ නිහැන්ඩියාව අතර තුරදීමය.

"මචන්.. අපිට තව බියර් බෝත හතරක් ගේන්න. ස්ට්‍රෝන් හරි"
"යාළුවා .. මොකක්ද බන් ඒ කෙල්ලගෙ කතාවෙ තේරුම."
"ඒක තමා අමිල මමත් මේ කල්පනා කලේ. මම හිතන්නෙ ඒකිට තියෙන්නෙ ආදරේ නෙමේ. ආකර්ෂනය. ආසාව."
"යකෝ ගයියා උඹට වෙරිද.. මොනාද උඹ ඔය කියවන්නෙ"
"යාළුවා ගයාන් කිව්ව එක හරි මමත් හිතන්නෙ. ආසාව, ආදරය, කැමැත්ත කියන්නෙ තුනක්."
"මට නොතේරෙනව නෙමේ අමිල. තාම ඒකි පොඩි කෙල්ලනෙ බන්"
"ඒ උනාට යාළුවා උඹට විනාස වෙන්න දෙන්න අපිට බැහැ. මොකද උඹ ගැන අපි හොඳට දන්නවා"
"අමිල හරි දිනුක. අමිල කිව්ව එක ගැන අපි තව ටිකක් බැලුවොත් දිනුක, ආසාව තියන තැන ආදරයක් නැහැ. ඒත් කැමැත්තයි ආසාවයි තියනවනම් ඒක ආදර්යක් ඇති වෙන්න පුලුවන්. හැබැයි එහෙම නොවෙන්නත් පුලුවන්. ඒත් ඔය තුනම තිබිලත් සමහර විට ආදරය නොලැබෙන්න පුලුවන්"
"ඔය තුනම එකට එන අවස්තාවක් තියනවා ගයියා. කෙල්ල වෙන එකෙක්ගෙනම් අගේට ඔය තුනම පිහිටනවා. නැද්ද මම කියන්නෙ"
"උඹ හරි ඩිලා. හරියට හරි"
"ඒකනේ.. අයියෙ තව බෝතල් හතරක් ගේන්න. උඹලගෙ ඔය බහු භූත කතා අමතක වෙන්න ගහමු තව බෝතලයක්"


හිතුවක්කාර ආදරය ඊළඟ මොහොතට ...


Thursday, October 15, 2015

හිතුවක්කාර ආදරය - 24 කොටස



රොෂෙන්ගේ තේ පැන් සංග්‍රහයෙන් පසුව අපි සියලු දෙනාම අපගේ පන්ති කාමරය වෙත යාමට සූදානම් උනෙමු. අද දින අප හට උගන්වනුයේ නැති උවත් පසුගිය ප්‍රස්න පත්‍ර කරමුයැයි ගයාන්ගේ යෝජනාවට මා හා අමිලද කැමැත්ත ප්‍රකාෂ කලේ අප හටද පසුගිය සතියේ පන්තීන් කීපයක්ම මග හැරුනු නිසාය. නමුත් අප මිතුරන් සමග යාම මට මදක් ප්‍රමාද කිරීමට සිදු වූයේ පියුමිගේ පැමිනීම නිසාය. ඇය මදක් කලබල ගතියකින් සිටි නමුත් වෙනාදාට වඩා ඇයගෙන් දිස් වූයේ අමුතුම දසුනකි. ඇගේ මුළු වතම වෙනදාට වඩා එලිය වැටී තිබූ අතර ඇය දෙතුන් පාරක්ම පසු පස හැරී බැලුවේ කවුරුන් හෝ ඇය දෙස බලා සිටිනවාද යන හැඟීමකිනි. ඇගේ ඉරියව් වලින් ඇගේ හිත කියවිමට මට හැකිවූ අතරම අමිලටඩ එසේ හැකිවූයායැයි මා සිතුවේ කන කොනට කර මට සුහ පතා ඔහු එතනින් වෙන්ව ගිය නිසාය.



"මොකෝ පියුමි.. මොකක්ද මේ ලැජ්ජාව අද"
"යමු අපි උඩට ගිහින් කතා කරමුකො, මොනව හරි බොන ගමන්ම"

කෑමට බීමට කිසිම ප්‍රියක් නොතිබුනද ඇගේ යෝජනාව මට නොසලකාහැරිය නොහැකි නිසා මා ඇය සමග මීට මොහොතකින් මා මගේ මිතුරන් සිටි තැනම වාවි වූ නමුත් ඇගේ නිහඬ බව මා හට තුල ප්‍රස්න රැසක් ඉතිරිකරමින්ය. නමුත් ඒ ප්‍රස්න සියල්ලම ඇගේ පළමු වචන කීපයෙන්ම බොල් වී යනු ඇතැයි මම නොසිතිවෙමි.

"ඔයා කිව්වා වගේ දිනුක අයියා, අපේ කතාවෙ පළමු අඩිය මම තියන්න කැමතියි. ඔන්න දැන් ඉඳන් ඉතුරු ටික ඔයාට බාරයි. මේ පුන්ච් කෙල්ලව බලා ගන්න එක ඔයාට බාරයි.... මොකද අනේ ගල් ගැහිල වගේ මගේ දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ"
"මට .. ම... ට.. කියන්න දේවල් එන්නෙ නැහැ පියුමි"
"මොකෝ ඒ පාර මට කැමති නැතිවද"
"එහෙම දෙයක් නැහැ පියුමි. මගේ කටින් මොකක් හරි වැරදි දෙයක් නැතිනම් මෙතන්ට ගැලපෙන් නැති දෙයක් පිටවෙයි කියල හිතල තමා නිහඬව හිටියෙ. මොකද මම ආසනැහැ මේ ලස්සන මොහොත විනාස කරගන්න"
"ම්ම්ම් ... ඔයාව දැක්ක දවසෙ ඉඳන්ම මගෙ හිතට මොකක්දෝ අමුත්තක් දැනුනා දිනුක අයියා. අනේ මන්දා මට ඒක ඔයාට කියන්න තේරෙන් නැහැ. කාලට ගෙවොල යනකොට මට ඔයා නැති තනිකම දැනුනා. ඔයාව මේ ඇස් දෙකට හැම වෙලේම බලන්න ඕන උනා. හරියට ඔයාගෙන් තොර ලෝකයක් තිබුනේම නැති තරම් වගේ.. මොකද අනේ ඔයා මගේ මූණ දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ මම මෙච්චර කියලත්.. මොනව හරි කියන්නකො"
"මොනවත් නොකිය, අපි ඇවිදගෙන යමුද අර පේන පාර දිගේ.."
"ඔයාට පිස්සුද අනේ.. කුනුකාණුව තියන පාර නේද ඒ.. කිසිම රොමැන්ටික් ගතියක් එන්නෙ නැහැනෙ.. ඔයානම්.. ආ ඔන්න දැන් ඒ පාරෙවත් යන්න හම්බෙන් නැහැ. වැස්සක් එන්න නේද යන්නෙ. දිනුක අයියා අපි වැස්සෙ ඇවිදිමුද. වැස්සෙ අයිස්ක්‍රීම් කමුද"

ඇය එසේ පවසනවාත් සමගම මම මගේ ඇගේ ස්පර්ෂයෙන් මුදවා ගත්තේ ඇහිපිල්ලමක වේගයකිනි. ඇයට එය ප්‍රස්නයක් නොවුනේ තාලයකට වැටෙනා වැහි බිඳු දෙස ඇය බලා සිටි නිසාය. වැස්සේ අයිස්ක්‍රීම් කෑමට ඉමාෂාද ඇලුම් කල හැටි මට සිහි විය. මේ ඉමාෂාමයැයි මම නැවතත් කල්පනා කෙරුවෙමි. ඇරඹුමට පෙරම අවසාන වූ ආදරයක මතකයක් සමග වර්තමානානයේ මා විඳිනා ආදරයක් සමග මා මැදි වී ඇත.

"දිනුක අයියා.. මොකෝ මේ.."
"මුකුත් නැහැ පියුමි"
"හම්ම්ම්.. මම දන්නෙ නැහැ මේකද ආදරය කියන්නෙ කියලා. මේ ආදරේනම් ඉස්සෙල්ලම මන් ඒක විඳින්නෙ ඔයාගෙන්."
"ඒ කියන්නෙ ඔය ලස්සන දිලිසෙන ඇස්වල පළමු අයිතිකාරයා මමයි එහෙනම්"
"පළමු... පළමු නෙමේ එකම අයිතිකාරයා ඔයා තමා"

ආදරනීය මොහොතක අපඉ දෙදෙනාම මදකට තනී වී සිටියද මාගේ සිත පියුමි වෙතම නොරැඳුනේ ඉමාෂාගේ මතකය්න් නිසාය. ඇගේ සමහර වචන මා හට ඉමාෂාව මතකෙට ගෙනාවේය. නමුත් ඉමාෂා මගේ අතීතයය. පියුමි මගේ අනාගතයය. මම මගේ හිතුවක්කාර සිතට එය තදින ඒත්තුගන්වමින් අපගේ ආදරණීය මොහොතට සමු දුන්නේ ඇයට පන්තියට යාම සඳහාය. ඇගේ පන්ති නිමවී මෙම ස්ථානයේම නැවත අප හමුවෙමු යැයි පොරොන්දුව පිට අප දෙදෙනාම වෙන්වගියේ අලුත් හීනයකට අලුත් කතාවකට මුලපුරන ගමන්ය.

මගේ මිතුරන් හා එකට සිට වැඩකටයුතු කලද මගේ හිත බරව තිබුනේ ඇයිද යන්න මට නොතේරුනි. මගේ නිහඬබව නිසා කීපවතාවක්ම අමිල මා අසලට පැමින නොයෙකුත් දේ මගෙන් ඇසුවද ඔහුටද ලැබුනේ කෙටි පිළිතුරු නිසා නැවතත් ඔහු මගෙන් කිසිවක් නොඇසුවේය.

"යාළුවා, මොකද නිහඬ.. මොකක් හරි අවුලක්ද"
"එහෙම එක්ක නෑ අමිල. ඒත්.."
"ආ .... මේ ඉන්නේ ආදර වන්තයා. රොෂෙන්, ගයාන් . ලක්ෂිත වරෙන් තවත් පාටියක්. ඔන්න පුතේ ඔඩීලියා පටි නම් බෑ හරි"
"ඒක තමයි ඩිලා. උඹ හරි.. දාමු ගින්දර පාටියක්. බ්ලැක් ලේබල් එකක් එහෙම් ගෙනල්ල"
"ඔය තියෙන්නෙ අයිඩියාස්.. ලක්ෂිත උඹ නම් දෙවියෙක්. දිනුක මේ වීක් එන්ඩ් එකේ සමරමු අපි"
"මොනාද අනේ.. ඔයාල හැම දාම පාටි දානවා. අපි නැහැ."
"හරි හරි අම කෙල්ලො ටිකට මොනා හරි අරන් දෙන්නම්කො. ලක්ෂිතය උඹ කිව්ව එක ඔර්ඩර් කරපන්. ගහමු වැටෙන්නම"

යාලුවන්ගේ පාර්ටි ගැටලුව විසඳමින් මම ඇයව හමු වීමට පොරොන්දු වූ පරිදිම නියමිත ස්තානයට ගියේ මා එනතුරු අමිලට සීටීමට ආරාධනා කරනමිනි. උදය වරුවේ දුටුවාට පසු ඇයව දුටුවේ දැන්ය. නමුති කලින් ඇගේ තිබූ ඒ උද්යෝගය තරමක් අඩුවී තිබුනි. එමෙන්ම ඇය කල්පනාලොවක අතරම්න් වී සිටියේය.

"මොකෝ මේ බැට්‍රි බැහැල වගේ.."
"දිනුක අයියා.. මම දෙයක් කිව්වොත් තරහ වෙන් නැහ් නේද මන් එක්ක"
"කියන්නකො බලන්න ඉතින්."
"අපි ආදරේ නොකර ඉමු. යාළුවෝ වගේ ඉමු"
"මොකද පියුමි මේ එකපාරටම.. උදේ හොඳට හිටියනෙ"
"මේකයි.. මම ඔයා ගැන හරියට දන්නෙත් නැහැනෙ. අනික මම තාම පොඩියි. ආදරයකට මුලපුරන්න තරම් මම තාම සූදානම් නැහැ කියල මට හිතෙනවා. ඒකයි ඔයාට මම කිව්වෙ යාළුවො වගේ ඉමු කියලා. අනේ ඔයා තරහ නැහැ නේද"
"මම තරහ නැහැ පියුමි"
"චුට්ටක්වත්"
"නැහැ.. යාළුවෝ වෙමු අපි"
"වාව්.. ඔයා තමා හොඳම කොල්ල මේ ලෝකෙ ඉන්න. තෑන්ක්ස් අයියා. එහෙනම් මම යනවා. අම්මි එනවා කිව්වා අද ගන්න මාව. හෙට මීට් වෙමු"
"ඕකේ.. සීයූ"

ඇය එසේ පවසමින් මා අසලින් වෙන්වී ගියේය. ඇය ඇගේ මව සමග නොපෙනී යන තෙක්ම මම ඔඩීලියා එකේ උඩ සිට බලා සිටියෙමි. සිහින රැසක අතරමන් වෙමින් මම සිදුවූ සියල්ලම අමිලට පැවසුවෙමි. ඔහුටද සිදුවූ දේ කුමක්දැයි තේරුම් ගැනීමට නොහැකි වී සිටි බව අප දෙදෙනා අතර තිබූ දැඩි නිහඬතාවයෙන් පැහැදිලි විය.

"උඹ ඕක ගැන හිතන්න එපා යාළුවා.. කෙල්ල උඹට කැමතියි. තාම පොඩි කෙල්ලෙක්නෙ බන්. ඔන්න බලහන් හෙට උදෙන්ම ඇවිල්ල උඹට ආයෙත් කැමතියි කියන් නැද්ද කියලා"
"හම්ම්.. ඒක නෙමේ අමිල පියුමි හැම වෙලේම මට ඉමාෂව මතක් කරවනවා බන්"
"උඹ පිස්සෙක්නෙ. මොකද ඉමාෂා ගැනැ කියන්න ගියෙ පියුමිට"
"මම කිව්වෙ නැහැ බන්. එයාගෙ හැසිරීමෙන්, එයාගෙ කතා බහින්"
"හරි හරි යාළුවා.. මම දන්නවා උඹ ඔය කෙල්ලට ලන් උනේ ඉමාෂ නිසා කියලා. ඒත් මතක තියාගනින්. ඉමාෂ කියන්නෙ උඹේ මතකයක් විතරයි. උඹේ අතීතයක් විතරයි. ඒත් මේ කෙල්ල උඹ ගාව දැන් ඉන්නවා. ඉමාෂා නිසා උඹ ඒකිට ආදරේ කරනවනම් උඹ දැන්ම පියුමිවත් හිතින් අත ඇරපන්. මොකද කවදා හරි උඹේ ඔය ඉමාෂා නිසා පියුමිව අතඇරියොත් ඒ පොඩි කෙල්ලට ඒක දරාගන්න බැරිවෙයි බන්"
"එහෙම වෙන්නෙ නැහැ අමිල. පියුමි මට දවසක ආදෙරේ කරාවි. ඒ දවස එනකම් ඉවසල ඉන්නව මම. ඒ ආදරේ වෙනුවෙන් ඉන්නව මම අමිල"
"හරි පුදුමයි බන් මේ ආදරේ.. වරෙන් යමු ගෙදර. "

පියුමි ගැන කතා කරමින් අපි දෙදෙනාම ගියේ සොහොන් පිටියටය. වෙනදා මෙන් මාගේ මිතුරන් දෙදෙනාගේ සොහොන් අසල පිරිසිදු කර ඉටිපන්දම් දල්වා මල් වලින් සැරසූයේ අමිලගේ උදව්වද සමගය. සොහොන් පිටියේ වැඩකටයුතු වලින් අනතුරුව අමිලට සමුදුන් මම නිවසට ගියේ පියුමි ගැන අම්මාට පවසනවායැයි සිතමින්ය. නමුත් මා නිවසට ඇතුළුවෙත්ම අප නිවසේ සියලු දෙනාම රූපවාහිනිය අසල සිටියේ නිහඬවය. මෙම දසුන මට වෙනදාට වඩා වෙනස් දසුනක් වූයේ තාත්තාද එහි සිටි නිසාය. මක්නිසාදයත් තාත්තා අම්මා හා නන්ගීගේ කතා ලයිස්තුව නොබලන නිසාය.

"තාත්තෙ .. මොකද මේ කවදාවත් නැතිව මේ දෙන්න එක්ක ටීවි එක ඉස්සරහ ඉඳගෙන ඉන්නෙ"
"මොකක්ද මේ විෂේශ පුවතක් බලාපොරොත්තු වෙන්න කියලා දැම්මා. ඒකයි පුතේ"
"ආ ඒකත් එහෙමද.. මොකක්ද"
"අනේ මේ අයියෙ.. සද්ද නැතිව ඉඳගෙන බලාගෙන ඉන්නකො. නැතිනම් යන්න කාමරේට. මම බලල කියන්නම්"



මෙන්න විෂේෂ පුවතක් ..
එළඹෙන දින කීපය තුල මහා පරිමානයේ මත්කුඩු ජාවාරමක් මීගමුව හා කොළඹ ආසන්නයේ සිදුවීමට ඇති බව තොරතුරු හෙලිවී ඇත. ලැබෙනා තවත් තොරතුරු අනුව විදේෂිකයන්ගේද සහ ඇතිව සිදුවන ගනුදෙනුවක් බවද වාර්තා වේ. මෙම ගනුදෙනුවේ කුඩු ජාවාරමේ මහා මොළකරුවන් සැඟවී ඇතිබව පොලීසිය සැක කරන නිසා ඔවුන් කොටුකර ගැනීමට මහජනතාවගේද සහය පොලීසිය බලාපොරොත්තු වනු ඇත. තම ප්‍රදේෂයන්හි සැකකටයුතු පුද්ගලයෙක් දුටු විට හෝ සැක කටයුතු දෙයක් පිළිබඳව තොරතුරු ලද වාහාම පහත තිරයේ දැක්වෙන දුරකථන අන්කයන්ට දැනුම් දෙන බව පොලීසිය මහ ජනතාවගෙන් ඉල්ලීමක් කරඇත....."

එම පුවත ඇසීමත් සමගම මම පුදුමයකට පත් උවද මා එය අප නිවසේ සිටි අයට නොපෙන්වා එම පුවත අවසාන වනතෙක්ම සාවදානව සවන්දුන්නෙමි. මට ඇති වූ එකම ගැටලුව වූයේ මෙය එලිවූයේ කෙසේද යන්නය. ගම් නගර පිළිබඳව නම් වෂයෙන් එලිකීරීමට තරම්ම කුමක් හෝ බරපතල හෝඩුවාවක් ඔවුනට ලැබී ඇති බව පැහැදිලිය. නමුත් එය සිදුවූයේ කෙසේද යන්න පැහැදිලි පිලිතුරක් මා තුල නොවීය. එමෙන්ම මොහොමඩ්ගෙන් දුරකථන ඇමතුමක් නොලැබීමද මා හිත කලබල කෙරූ තවත් එක කරුනක් විය. මාද ඔහුට දුරකථන ඇමතුමක් නොදුන්නේ අප සියලුදෙනාගේම ආරක්ෂාවට හා අප අනුගමනය කල නීති රීතීන් නිසාවෙනි.

හිතුවක්කාර ආදරය ඊළඟ මොහොතට ...

Tuesday, October 6, 2015

හිතුවක්කාර ආදරය - 23 කොටස


කාර්යය බහුල වූ දින කීපයක් ගත කෙරුවද කාර්යය බහුල බව නොදැනුනේ පියුමි නිසා වියයුතුයැයි මම කල්පනා කෙරුවෙමි. දිනෙන් දින ඈ මාහට ලෙන්ගතූවද මා අසල දැවටුනද යොවුන් ආදරයකට මුල පීරීමට ඇය තවමත් කෝඩුකාරියකැයි යන සිතුවිල්ල මාගේ සිත තුල තිබුනි. තවද කෙවින්ගේ බැල්මද ඇය කෙරෙහි තිබූ නිසාදෝ මගේ එදිනෙදා ජීවන රටාව මදක් සන්කීර්න වී තිබුනි. කරුනු කාරනා මසේ සිදුවෙද්දී අප සියලුදෙනාටම සතුට ගෙනදන්නා වූ කරුනක් වූයේ මෘදුකාන්ග තරඟාවලියේ ජය අපට හිමිවී තිබීමය. නැතිනම් අපේ නිර්මානයක් වූ පාර සොයන්නා නොහොත් පාත් ෆයින්ඩර් අනෙක් සියළුම තරඟකරුවන් පරදා ජයගෙන තිබීමය. ජයග්‍රාහී සතියක ආදරය පිරුණු මාවත් ඔස්සේ මාගේ ජීවිතය ගෙවී යද්දී මගේ මනසට හිසරදයක් වූ තවත් එක කරුනක් විය. එනම් මොහොමඩ් සමග මා අතගසා තිබූ මත්ද්‍රව‍ය්‍ය ව‍ය්‍යාපෘතියය.

අපගේ ගැනුම්කරුගේ අවෂයයතාව වූ මත්ද්‍රවයය කිලෝග්‍රෑම් හතරට අමතරව තවත් ගෑම් අටසීයක් වැඩිපුර මොහොමඩ් රැගෙනවිත් තිබුනේ අප දෙදෙනාගේම සැලසුමට අනුව හා ගනනය කිරීම් වලට අනුකූලවය. මෙය ක්‍රමානුකූලව ඇසිරීමට අලුත් අදහසක් නොතිබූ නිසාත් ආරක්ෂාකාරී පිළිවෙලක් අවශයය වූ නිසාත් අපගේ සාම්ප්‍රදායික තේ පැකට් ක්‍රමය යොදා ගැනීමට මම සැලසුම් කෙරුවෙමි. එමනිසා අපට අවෂයය බ්ලැක් ටී වර්ගයේ තේකොල සැලකියයුතු ප්‍රමානයක්ද රැගෙන ඒමට අපට සිදුවිය.


"මොහොමඩ් සේරම හරි නේද. ඉතුරු තේකොල ටික ඔයා ගෙදර ගෙනියන්න. මටත් ඔය පොඩි පෙට්ටියක් තියන්නකො"
"වැඩේ හිතුවට වඩා අමරු උනා නේද පොඩි මහත්තයා. ඒක නෙමේ ඇයි මට තේකොල පැකට් ගේද්දි තැන් හතරකින් විතර ගේන්න කිව්වෙ"
"අපි මේ ටික දෙන්නෙ ෆොරින කෙනෙක්ටනෙ මොහොමඩ්. අනික තේ කොල පැකට් මෙච්චර ගොඩක් එකම තැනින් ගන්නකොට කාට හරි සැක හිතෙන්න පුලුවන්නෙ. ඒකයි මම් එහෙම කිව්වෙ"
"හරි අපි දැන් කොහොමද මේ ටික ගෙනියන්නෙ. ට්‍රැවලින් බෑග් එකක දාමු නේද"
"ඔව් එහෙම කරමු. මම තේකොල පැකට් එකිනෙක අඩුක්කරල තියෙන්නෙ රටාවකට. ඒ නිසා ඇත්ත තේකොල පැකට් එක්ක වෙන්කරල අදුනගන්න පුළුවන්. අනික මොහොමඩ් ඔයා ඔය ටික බෑග් වලට අසුරද්දි කල්පනාවෙන්. යටම තට්ටුවයි උඩම එකයි ඔරිජිනල් තේ කොල දාන්න හරි. එතකොට පැත්තට පේන පෙට්ටි වලටත් සේරම ඔරිජිනල් දාන්න. මැද්ද අඩුක්කරද්දි මම ඇඳල ඇති රටාවක්. අන්න ඒ රටාව බලාගෙන අඩුක් කරන්න. මොකද මේච්චර තේ කොලගොඩක් ෆොරිනකෙනෙක් ගෙනියනකොට අනිවාර්යයෙන්ම චෙක් කරනවා. ඔය මගේ රටාවට අඩුක් කලාම අහුවෙන්න තියන සම්භාවිතාව ගොඩාක් අඩු වෙනවා."
"වැඩේට ටිකක් වෙලායාවි නේද පොඩි මහත්තයා. ඔයා යන්න ගෙදර දැන් රෑ වෙලානෙ. පොඩි මහත්තයට ගෙදරට උත්තර බඳින්නත් වෙයිනෙ තවත් වෙලා ගියොත්. මම මේ ටික පරිස්සමට කරල තියන්නම්."
"ඔව් ඔව් ඒක ඇත්ත. මොහොමඩ් එහෙනම් ඔය ටික පරිස්සමෙන් තියන්න. මේ කාමරේට කාටවත් එන්න දෙන්න එපා. තව දවස් දෙකයිනෙ තියෙන්නෙ ඩිලිව කරන්න. මම ඒ ගැන හෙට කල්පනා කරන්නම්. අනික බ්ලැක් ටී කොහෙන්ද කියල කවුරු හරි ඇහුවොත් අපේ නුවර එළියෙ අමරෙ දුන්න කියන්න."
"ඒ ගැන බය වෙන්න එපා. මේ ගෙදරට කවුරුත් එන්නෙ නැහැ. එහෙනම් ඉක්මනටම ආයේත් හමුවෙමු පොඩි මහත්තයා"

මෙම බෑගයන් ප්‍රවාහනය කිරීමට පහසු උවද එය තරමක් සන්කීර්න කටයුක්තක් බවට පත්වූයේ අප සියලුදෙනාම ආරක්ෂාවිය යුතු නිසාත් ප්‍රමානය මදක් වැඩිවූ නිසාත්ය. තේ කොල සුවඳ තිබූ මාගේ ඩෙනිම හා බැනියම සේදීමට දමා මාද පිරීදුවූයේ මෙහි තිබෙනාවූ බරපතලකම ගැන නැවතත් සිතන අතරතුරදීය. මා අසලින් හැමූ තේකොල සුවඳ නිසා අම්මාගේ හා නන්ගීගේ නොයෙකුත් ප්‍රස්නවලට සාර්තකව පිළිතුරුලබා දුන් මම සුපුරුදු පරිදි කොට්ටය මත හිස සඟවාගත්තේ පියුමි ඇයගේ අම්මාගේ දුරකථනයෙන් සුභ රාත්‍රියක්යැයි එවා තිබූ කෙටි පනිවිඩයට පිළිතුරු දෙන ගමන්මය.

"කෝ ඩිලා මේ අමිලයයි දිනුකයි"
"අනේ මන්දා ගයාන්. මග කියලනම් කිව්වා. ඒත් ..."
"හරි අපි එයාල එනකම් වැඩේ පටන් ගනිමුකො. මම අද කට්ටියට එන්න කිව්වෙ අපේ පාත්ෆයින්ඩර් නිසා අපට සැලකිය යුතුමුදලක් ලැබෙන්න තියනවා. ඒක අපු කට්ටිය බෙදාගමුද නැතිනම් අපේ ඊළඟ සෙමෙස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියමුද"
"ඔන්න ඕක අපි පස් දෙනා බෙදා ගමු රොෂෙන්"
"මොකද්ද කසුව ඒ කතාවෙ තේරුම. පහක් නෙමේහතක් ඉන්නවා. ඇයි අරුන් දෙන්නා. උන් දෙන්න මේකට මහන්සි උනා අපිට වඩා."
"හරි හරි ලක්ෂිත ඕකට තරහ ගන්න එපා. කසුවට වැරදිලා කිවවෙන්න ඇති"
"වරදින්න.. අනේ මේ."
"ගුඩ්මෝර්නින් සෙට් එකටම. මොකද මෙතන වෙන්නෙ. උණුසුම් තත්වයක්ද"
"ඔය ආවෙ දෙන්නම. මොකෝ බන් පරක්කු උනේ"
"කොහෙද මම දිනුකල දිහා යනකොටත් යාළුවා නිදි. ඇහැරවල දත් මද්දවල තමා අරන් ආවෙ"
"අපි මේ කිය කිය හිටියෙ, පාත්ෆයින්ඩර් එකෙන් ලැබන සල්ලි අපි බෙදා ගනිමුද නැතිනම් ඊළඟ සෙමස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියමුද කියලා"
"අනේ රොෂෙන්, ඕක මටයි අමිලයටයි ඕන නැහැ. උඹල බෙදාගනිල්ලා"
"ඔව් බන්. අපි උඹලට හෙල්ප් කලාතමා. ඒත් උඹලනෙ මහන්සි උනේ ගොඩක්. "
"දෙන්නම කටවහගන්නවද, මම අපේ මැනේජර්ට කියන්නම් අපි හත් දෙනාගෙ ඊළඟ සෙමස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියලා."
"හරි හරි රොෂෙන්ට ඕන දෙයක් කරන්නකො. "

අපි මෘදුකාන්ග තරඟාවලිය ජය ගැනීම නිසා සතුටින් සිටි රොෂෙන් ඔහුගේ වියදමින්ම අප පන්තියේ සිටි සියලුම දෙනාට තේ පැන් සන්ග්‍රහයක් සූදානම් කර තිබුනේ අප කාගේත් හමුවීමේ තිප්පොල වු ඔඩීලියා උඩ ත්ට්ටුවේය. තේ කොල සුවඳ පවා අප්‍රසන්නව සිටි මම එවගක් නොපෙන්වා අමාරුවෙන් උගුරෙන් පහලට යවා ගත්තේ තරමක් අසීරු වූ වෑයමකිනි.

"මම අද දිනුක අයිටට කැමතියි කියනවා, උඹල මොකද කියන්නෙ"
"පියුමි.. උඹ සිරාද කියන්නෙ."
"ඔව් ඇයි.. "
"පියුමි උඹ ඔය ගත්ත තීරනයට මම සියයට සීයක්ම එකඟ වෙන්නෙ නැහැ. ආයෙමත් හිතපන් ටිකක්"
"මම ඒ කොල්ල ඉන්න එක්ක උඹල තියන අමාරුව මොකද්ද තිනුරි. ලිඟ මගේනම්, වතුරත් මගේනම්, ඇදගෙන නාන්නෙත් මම නම් උඹට තියන අමාරුව මොකක්ද"
"මම අකමැත්තකට නෙමේ බන් කියන්නෙ. ඒ කොල්ල උඹට ගැලපෙන්නෙ නැහැ. බලපන්කො උඹේ තත්වෙයි ඒ කොල්ලගෙ තත්වෙයි. අනික පියුමි උඹ අද මට බනීවි. ඒත් මතක තියාගනින් ඒ කොල්ල නිසා උඹට අඬන්න වෙනව පුදුම විදිහකට කවදා හරි"
"මොකද්ද තිනුරි. පියිමිය ඒ කොල්ලට කැමතිනම් ඉතින් අපිට මොකුත් කියන්න බැහැනෙ. අනික මේකි අපේ යාළුවා."
"ඇයි තිනුරි උඹ එහෙම කිව්වෙ"
"නැහැ පියුමි මට හිතුනා ඒකයි කිව්වෙ. මම හිතනව වැඩි නිසාද මන්දා"
"ඒ කොල්ලට මම ආසයි බන්. එයා මාර ගති."
"හරි හරි දැන් ඕව අමතක කරපල්ලා. කොහොම හරි පියුමි දැන් ආදරවන්තියක් වෙලා. අපේ සෙට් එකේ පළමු පෙම් කිරිල්ලිය. පාටි එකක් ඕන හරි"
"හරි හරි.. දෙන්නම් දෙන්නම්.. හැබැයි මම තාම පොඩි වැඩිද මන්දා බන් ඔය ලොකු වැඩ කරන්න. අනික තාම ඕලෙවල් ලිව්ව විතරනෙ"
"ඒ පාර මොකද උඹට උනේ පියුමි.."
"නෑ ඉතින් මම නිකමට කිව්වෙ .."
"ඕකනෙ ඉතින්. උඹෙත් එක වචනයක් නෑනෙ. වැනෙනවනෙ. උඹමනෙ ඒ කොල්ලව තෝරගත්තෙ. අනික උඹල දෙන්න මෙච්චර දවස් කතා බහ කලානෙ."
"ඒක තමා පියුමි මම කලින්ම කිව්වෙ උඹට. කොහෙද ඉතින් උඹ මා එක්ක කොක්කටමනෙ එන්නෙ. අනික පියුමි ආදරේ කියන්නෙ ලස්සන දෙයක්. ඒ වගේම වගකීමක්. උඹ තාම පොඩි කෙල්ල. ටිකක් මෝරල එනකොට උඹට තේරුනොත් ඒ කොල්ල නෙමේ උඹේ වීරය කියල , එතකොට මොකද කරන්නෙ."
"තිනුරි .. පියුමියගෙ කැමැත්තනෙ බන්. අනික කෙල්ලො අපිට ආදරේ තහනම් නැහැනෙ. උඹ බය වෙන්න එපා. තිනුරිය ඔය උඹට තියන ආදරේට හැමවෙලේම විපක්ෂෙවගේ ඇද කියන්නෙ. අපි ඉන්නවා බන් උඹ එක්ක"
"මට උඹල කියන ඒව නොතේරෙනව නෙමේ. ඒ උනාට ඒ කොල්ල මට විෂේෂයි බන්. හේතුවක් කියන්න දන්නෙ නැහැ. එයාව දකින හැම වෙලේම මට හිතෙන්නෙ එයාගාවටම වෙලා ඉන්න.. ඒ හැඟීම් පුදුමාකාරයි බන්. මට විස්තර කරන්න තේරෙන්නෙ නැහැ"
"උඹල ලඟට වෙලා ඉන්නම විතරමද හිතෙන්නෙ"
"හිරු...නි ... තාම අපි පොඩි කෙල්ලෝ හරි..ද ... ඒව පස්සෙ බලමුකො"
"ආ .. කෙල්ල ඒ ගැනත් හිතල ඉවරයි එහෙනම්. බලපල්ලකො මූන රතු වෙච්චහැටි ලැජ්ජාවට"
"ඒක තමා තිනුරි.. මොකෝ උඹ ඇඹරෙන්නෙ. හරි දැන් කියපන්කො බලන්න උඹ කැමතියි කියන්නෙ කොහොමද. අනික උඹ ඉස්සර වෙන එක හරිද"
"එයා කිව්වා බන් දවසක් මට පළවෙනි අඩිය තියන්න, එයා ඉතුරුව බලාගන්නම් කියලා"
"හම්ම්ම්.. දැන් මොකද්ද උඹේ ප්ලෑන් එක"
"ලස්සනට හිරු පායල තියන මේ උදෙයේ කුරුළු හඬ ඇහෙනකොට, ඇඟ කිලිපොලා යන සීතල සුළඟක් හමනකොට, මුලු පරිසරයම නිහඬ වූ වෙලාවක, මොහොතකකට එයා එක්ක තනි වෙලා ඒ ආඩම්භර ඇස් දිහා මොහොතක් බලාගෙන ඉඳල, රහසේම කනට කරල කියනවා මම ඔයාට කැමතියි දිනුක අයියා කියලා"
"ඔ ..හ් ... මයි ගෝ....ඩ්..... පියුමි උඹ හොන්දින් නේද, උඹේ ඔළුවවත් වැදුනද අද උදේන්ම කොහෙ හරි"
"ඉතින් ඕකනෙ උඹල එක්ක බැරි. කොහොමද මගෙ රොමැන්ටික් සීන් එක"
"ඔය සීන් එකට තව දාන්න තිබ්බනෙ මොකක් හරි උස තැනක උඹ අත් දෙක දෙපැත්තට දිගහැරන් ඉන්නකොට කොල්ල පිටිපස්සෙන් ඇවිත් උඹව බදාගන්න එකකුත්"


හිතුවක්කාර ආදරය ඊළඟ මොහොතට ...

Friday, October 2, 2015

Godady Server+Domain $12.18

ඔබට අවශ්‍ය කරන ඩොමේන් $12.18 ලබා ගන්න,ඒ සමග Godaddy Server එක අවුරුද්දක් සදහා නොමිලේ මෙම දීමනාව සිමිත දින කිහිපයකට පමනයි.
මෙය මගේ දෙයක් නොව Godaddy ආයතනයෙන් ලබා දෙන සේවාවකි
මිලදී ගැනීමට පහත බැනරය Click කරන්න 
Tired of Waiting for your Website to Load? $1/ mo Hosting + Free domain!