ටානියා ගැන නොයෙකුත් දේ සිහින මවමින් අපි දෙදෙනාම අප දෙදෙනාට යාමට තිබූ ස්ථානයට විනාඩි කීපයකට කලින් ලඟාවූයෙමු. ඒ වනවිටද අසීස් පැමින සිටි නමුත් ඔහුගෙන් දිස් වූයේ වෙනදාට වඩා කලබලකාරී ගතියකි.
"ආ මල්ලිලා වෙලාවටම වැඩ නේද.. උඹල දෙන්නට මම ගොඩක් කැමති ඔන්න ඔය නිසානෙ. වෙලාවටම වැඩ. ඉතින් කොහොමද ජිවිතේ ? "
"අපි හොඳින් අයියා.. මොකෝ මේ අපිට හදිසියේම එන්න කිව්වෙ... "
"ඕකේ.. මෙගා සීන් ඕනෙ නැහැ . අපි කෙලින්ම කතාවට බහිමු මට මේක හදිසියේම පැවරුන වැඩක්. මට ඉතින් උඹල දෙන්න විතරනෙ ඉන්නෙ"
" හරි හරි අයියා.. අටුවා ටිකා නැතිව කියන්නකො මොනවද වෙන්න ඕන කියලා. අපි ඉතින් කවදාවත් අයියය බැහැ කියල නැහැනෙ. නැද්ද දිනුක? "
"හරි හරි.. මේකයි සිද්දිය, හෙට ජර්මන් කාරයො දෙන්නෙක් එනවා තාජ් හෝටලය ගාවට. උඹලට තියෙන්නෙ මම දෙන මෙන්න මේ පාර්සල් එක ඒ දෙන්නට ගිහින් දෙන්න."
"පාර්සල් එකක් !!! මොනාද තියෙන්නෙ ?? "
"ම්ම්ම් .. ජෙම්ස් වගයක් තියෙන්නෙ. කෝටි ගානක බිස්නස් එකක්. මට ඉතින් උඹල දෙන්න විතරයි මේ වැඩේ කරගන්න විස්වාස කරන්න පුළුවන්"
" හරි අයියෙ. අපි කරන්නම්.. දෙන්නකො ඩීටේල්ස් ටික."
" ඔය තියෙන්නෙ මල්ලි වෙඩි වගේ වැඩ"
හෙට දිනයේ උදේ එකොළහ වන විට අපට මෙමෙ පාර්සලය බාර දීමට තිබුනි. අසීස් පැවසුව පරිදි අපගේ ගැනුම් කරුවව අඳුනා ගැනීමට තරමක් අපහසු මට්ටමක තිබුනි. කෙසේ වෙතත් මෙමෙ පාර්සලයේ අඩන්ගු වනුයේ නිල් දියමන්ති බවත් ඒ සියළුම දේ සොරා ගත් බඩු බවත් අපට් ඔහුගේ කතාවෙන් පැහැදිලි විය.
"මේ වැඩේ ගොඩක් වැදගත් මල්ලි. ඔයාල කොහොම හරි මේ වැඩේ කරන්න ඕන. මෙන්න මම දෙන්නටම එකවුන්ට්ස් දෙකක් ඕපන් කරල ලක්ස පහ ගානෙ දැන්ම. මට ඉතින් උඹල දෙන්න විතරනෙ බන් ඉන්නෙ. අහ් අනික මට ත වැඩක් කරන්න ඕන"
" ඒ මොකද්ද? "
" මෙන්න මේ ලිස්ට් එකේ තියෙන්නෙ පහුගිය දවස් හතරෙ මහජන සම්පත, ෂනිදා වාසනා වල වගේ ලන්කාවෙ ටිකට් වල පළමු දිනුම් දිනපු අයෙගෙ විස්තර"
" අහ් අසීස් මාගෙ අයිඩියා එකට බැහැල වගේ"
" මොකක්ද දිනුක, මම දන්නෙ නැති ඒ අයිඩියා එක"
"මම කියන්නම්කො බ්‍රයන්, ඇත්තටම මේක දිනුකගෙ අදහසක් තමා. ඔයාල මේ පාර්සල් එක දුන්නට පස්සෙ අපිට හම්බෙන සල්ලි ෂේප් කරගන්න"
"ඒ කිව්වෙ?? මට තේරුනේ නැහැ? "
" මේකයි.. ඔයාල මේ ලිස්ට් එකේ ඉන්න කටිටියව කන්ටැක් කරල ඒ දිනුම් ටිකට් සේරම ගේන්න ඕන. "
" ඒ ගෙනල්ල මොකද අපි කරන්නෙ ??"
" මේකයි බ්‍රයන්, ඔය මිනිස්සුන්ට ලක්ස දහයක් ඇදුන කියල, ඒත් ඒ මිනිස්සුන්ට ඒ දහයම හම්බෙන්නෙ නැහැනෙ. ටැක්ස් වලට කැපෙනවනෙ. අපි ඒ ටිකට් වල ෆුල් විනින් ප්‍රයිස් එක දීල එයාලගෙන් ඒ ටිකට් ටික ගන්නවා. ඊට පස්සෙ අපි ඒ ටිකට් මාරු කරල සල්ලි ගන්නවා. එතකොට අපිට පුළුවන් අපේ බ්ලැක් මනී ටික වයිට් මනී කරගන්න"
" හරියට හරි දිනුක.. බ්‍රයන්ට දැන් තේරුනාද.."
අසීස් අපිට කරුණු කාරනා පහදා දීමෙන් පසුව ඔහු එතනින් පිඅට්ව ගියේ ඔහු ගෙනා බැන්ක් කාර්ඩ් දෙකද අප දෙදනා අත තබමින්ය. අප දෙදනා ඔහු නොපෙනා යනකම්ම නිහඩව සිටියේ අප දෙදෙනාටම කිසිවෙක් කතා කර ගැනීමට නොහැකි වූ නිසාය. තවද අපි දෙදනාම කල්පනා කලේ මෙම දියමන්ති පාර්සලය ගෙනයන්නේ කෙසේද යන්නය. දැඩි නිහඬතාවයකින් පසුව බ්‍රයන් ඔහුගේ හඬ අවදි කලේය.
"අඩෝ .. ලක්ස පහක්.. මට අදහ ගන්නත් බැහැ බන්"
"හම්ම්ම්... ලක්ස පහ නෙමේ බන්. මේ පාර්සල් එක කොහොමද අපි හෙට කොළඹට පාස් කරන්නෙ"
"ඕක මොකද්ද බන්.. දාමුකො අපේ ෆුඩ් සිටි තියරිය"
"අහ් ඔය තියෙන්නෙ බන් අයිඩියා .. මට අමතක උනානෙ. ඒක නෙමේ උඹෙ රට යන වැඩෙත් හරි නේද දැන්. සල්ලි හම්බුනානෙ. මෙන්න මගෙ සල්ලි ටිකක් තියා ගනින්. දහයක් තියනවනෙ එතකොට"
"පිස්සුද බන්.. උඹ තියා ගනින්. අනික මට උඹව දාල යන්න දුකයි බන්. කෙල්ලෙක් හින්දා උඹ වගේ යාළුවෙක්ව කොහොමද බන් මම තනි කරන්නෙ"
"පිස්සු කෙලින්න එපා යකෝ.. කෙල්ලව සෙට් කරන් කොහොම හරි ඒකි ඒක්කම යමන්. උඹ දන්නවනෙ අපි මේ කරන් වැඩවලින් අපේ ජීවිතෙත් කවදා නැතිවෙයිද දන්නෙ නැහැ."
" ඉතින් උඹත් වරෙන්කො යන්න?"
" බැහැ බන්.. මම ආස නැහැ. මම මේ වැඩ ටික ඇදගෙන යන්නම්. උඹ යමන්. අනික උඹ නැතිවෙන්නෙ නැහැනෙ. ඒක නෙමේ දැන් උඹ කොහොමද හෙට මේ වැඩේට එන්නෙ. උඹ හෙට නීවන්ති එක්ක ෂොපින් යන්න පොරොන්දු උනා නේද?"
" අහ් ඔව් බන්.. අඩේ මට අමතක උනානෙ"
"හරි ඒකට කමක් නැහැ. උඹ උඹේ ලව් එක කරගෙන යමන්. මම වැඩේ කරන්නම්. උඹල දෙන්න හෙට ඔෆිස් එකේ වැඩ ටික ගොඩ දාපන් හරි. මම ඩීල් එක ගොඩ දාන්නම්."
"පිස්සුද බන් උඹ තනියමනෙ. අනික මෙච්චර කාලෙකට අපි දෙන්න එකතුවෙලානෙ බන් වැඩ කලේ"
"හරි හරි බන්. මම මේ ඩීල් එක බලා ගන්නම්. උඹ දන්නවනෙ මේ දිනුකගෙ හැටි. මම හෙට බොසාට කියන්නම් මිස්ටර් සුමනසිරිව මීට් වෙන්න වත්තලට යනව කියල. උඹ බොසාව ගොඩ දාපන් හරි"
"ඒ ගැන උඹ බය වෙන්න එපා. උඹ පරිස්සමට ගිහින් වරෙන්"
බ්‍රයන්ගේ ෆුඩ් සිටි තියරියට අනුව අපි දෙදෙනා ෆුඩ් සිටියෙන් බඩු මල්ලක් ගත්තෙමු. එම බඩු අතර් අපි ටී බෑග් පෙට්ටියක්ද ගත්තෙමු. ඉන්පසු අප දෙදෙනාම දියමන්ති එකින් ටී බැග් ඇතුලට දමා නැවත සැකසුවෙමි. ආගන්තුකයෙකුට දැන් එය පෙනුනුයේ ෆුඩ්සිටියෙන් ගත් බඩු මල්ලක් ලෙසය. එහි දියමන්ති සැඟවා ඇති බව කිසිසේතම අඳුනාගත නොහැකිය.
අපි දෙදෙනාම කතාකරගත් ආකාරටයය පසුදින උදයෙන්ම බස්නැඒතුම්පොලට පැමිනියෙමු. බ්‍රන්ගේ කෙටි දේසනාවකට සමුදුන් මම කොළඹ ඉන්ටර්සිටියකට ගොඩවුනෙමි. ජනේලය ආසන්නයේම ආසනයක අසුන් ගත් මම සුවපසු නින්දකට සැරසෙනවාත් සමගම ම්ගේ දුරකථනය නාදවූයේ නන්නාදුනන අංකයකිනි.
"හලෝ .. ගුඩ්මෝර්නින්.."
"ගුඩ්මෝර්නින් මයි හැන්ඩ්සම්.. ටානියා හියර්"
"ඔහ් මයි ගෝඩ්.. රියලි"
" ඇයි මම කතාකරයි කියල හිතුවෙ නැද්ද?"
ටානියාගෙන් ලැබුන ඒ ඇමතුමත් සමගම මාගේ නිදිමත ගතිය නැතිවී ගොස් ඇඟට දැනුනේ කියා විස්තර නොකල හැකි සුවයකි.ඇයගේ හඬේ තිබූ මත්ගතිය නිසාදේ මට කොළඹට එනතුරුම නොදැනනු අතරම මාගේ දුරකථනයේද බැටරිය අඩුවී තිබූ නිසා සුන්දර වූ බොරුවක් කියමින් මම ටානියාගේ කතාවට මදකට කොමාවක් නැබුවෙමි. ඉන් පසු මම මට පැවරූ රාජකාරිය ඉටුකෙරුවෙමි. අප ප්ලෑන් කරගත් ආකරයටම සියළුම වැඩ කටයුතු කරගැනීමට හැකි වූ අතර තරමක් හෝ අපහසු වූයේ ටිකට්පත් ජ්යග්‍රහනය කෙරූ පුද්ගලයන් සම්මබ්න්ද කර ගැනීමටය. කෙසේ වෙතත් මාගේ හැකියාවෙන් ඔවුන්ව අපගේ අදහට අනුව කැමති කරගත් අතර මම නැවත මීගමුවට පැමිනෙන විට හවස හතර පමන වී තිබුනි.
" මොකද වැඩේ ?? අවුලක් උනේ නැහැනෙ?"
"පිස්සුද කොල්ලා. දන්නවනෙ මාරයටත් සෙකන්ඩ් වෙන්නැති කෙනෙක් ගේමට අත දැම්මෙ කියලා"
" අනේ මේ යමන් බන් යන්න. උඹේ ටෝක්ස්...ඒක නෙමේ මොකෝ මේ මූනෙ තියන අමුතු එළිය?"
" ටානියා කෝල් කලා බන්"
"අහ් ඉතින් එලිය වැටෙන් නැතිව තියේවිද. උඹේ විතරක් නෙමේ බන් මගෙ මුලු ඇඟම එලිය වෙනවා ඒම මතක් වෙනකොට. ඉතින් මොනද කීවෙ"
"ඊයෙ වෙලාවටම අදත් මීට් වෙමු කිව්වෙ, ආර්පිකෝ එක ගාවදි"
"එල එල.. මොනා උනත් පරිස්සමෙන් හරි. අද මහන්සියත් නැති කරගන්න පුළුවන්. ආරක්ෂක උපකරන අරන් යමන් හරි. මොන හරි ඕන උනොත් කෝල් එකක් දියන් මට."
"අනිවා මචන්"
ටානියා සමග ගතකල සුන්දර වූ හවස් වරුවෙන් පසුව මම ගෙදර ගියේ වෙනදාටත් වඩා මදක් ප්‍රමාද වීය. ඒ වන විටද අම්මාගේ බැනුම් මීටරය ක්‍රියාත්මක වී තිබූ අතර් එය නොඇසුනා මෙන් කාමරයට ගියේ ඇඟසෝදා ගෙනය. මා කාමරයට ඇතුළු වෙනවාත් සමගම අම්මාද මගේ කාමරයට ඇතුළුවූයේ උණුසුම් තේ කෝප්පයක්ද ඇතැතිවය.
"මොකද පුතේ අදත් රෑ උනේ"
" කස්ටමස්ල දෙන්නෙක් මීට් වෙන්න ටිකක් ඈත ගියා අම්මෙ"
" අනේ මන්දා පුතේ, මමනම් කැමති නැහැ ඔයා ඔය කරන රස්සාවට, මම දන්නෙ නැතිද ඔය ඉන්ෂුවර්න්ස් මිනිස්සුන්ට කියන කතා"
"හරි හරි අම්මෙ මම ඉතින් මේ ආසාවෙන් කරන දේනෙ"
"ආසාවෙන් කරන එක ඇත්ත. ඒත් තව ටිකක් ඉගෙන ගත්තොත් නරකද? ඉස්සරහට ගැනුලමයෙක් හොයල බැඳගත්ත දවසට අයෙ ඉගෙනගන්න වෙලාවක් එන්නෙ නැහැනෙ. මටත් උනේ ඔය ටිකමනෙ"
"හරි හරි අම්මෙ ඔය කියන ගැනුලමය බැන්දහම බලමුකො ඒක"
"පණ්ඩිතකමනම් තියනව ඉහ්ටත් උඩින්. ඒක නෙමේ මට ආරන්චියක් ආව තමුසෙ ටවුමෙ චන්ඩිය කියලා, රස්තියාදුකාරයො එක්ක ඉන්නව කියලා"
" මේ කාලෙ ඕව කරන් නැතිව නාකි උනාම කරඳ අම්මෙ. අනික දැන් ඔය අම්මම කිව්ව ගෑනුළමය බැන්දට පස්සෙ කෝ ඕවට වෙලා"
"ඕව කරල ගුටිකාල එනවකො ගෙදර"
"අම්මගෙ මේ පුතා එහෙම කරන් නෑ අම්මෙ. හරි අහින්සක කොල්ලෙක්නෙ මම"
" අනේ උඹේ අහින්සකකම, මොනව හරි වෙන්න කලින් අම්ම කෙනෙක් විදිහට අවවාද කෙලේ, කොහෙද තමුසෙ එනවනෙ මට උගන්වන්න"
"ඔයා ඉතින් මගෙ හොඳ අම්මනේ ....."
" ඒක නෙමේ මට අද සිතාර පුතාව හම්බුනා ට්‍රේන් එකේදි"
"සිතාර .. මිනිහව දැක්කෙවත් නැහැ මේ ජොබ් එකට ගිය දවසෙ ඉඳන්. මිනිහ දැන් මොනවද කරන්නෙ?"
"සිතාරව දකිනව තියා මේ ගෙදර මිනිස්සුත් ඔයාව දකින්නෙ කලාතුරකිනෙ"
"ආ ආ ආ .. එතකොට මම ටවුමෙ චන්ඩිකම් කරනව කියල අම්මට කිව්වෙ සිතාරයද?"
"සිතාර් කිව්ව මගුලක් නැහැ. ඒ ලමය මොකද්ද කොම්පුටර් කෝස් එකක් කරල මීගමුවෙ, දැන් කොළඹ හොඳ රස්සාවක් කරනවා."
"ඔව් ඔව් මිනිහ ඔය අයි ඩී එම් එකේ මොකද්ද කලා තමයි"
"ඔයත් එතන්ට ගිහින් බලන්නකො. මොකක් හරි ඩිග්‍රී එකක් කරන්න. ඩිග්රියක් නැතිව දැන් කසාදයක්වත් කරගන්න බැහැ. මෝඩ පහේ කෙල්ලෙකුට තමා තමුසෙට අන්තිමට කරගහන්න වෙන්නෙ"
අම්මාගේ දීර්ග ධර්ම දේශනාව අවසන් වූ පසු මට මහත් සහනයක් දැනුනි. නමුත් අම්මා කියූ දේ ඇත්තය. මමද ඔය ගැන සිතූවාර අනන්තය, අප්රමානය. මා හට තවත් ඉගනීමට අසාවක් නොවූවත් අම්මා කියූ දේ පිළිබඳව සිතා බැලිය යුතුයැයි සිතමින් මා ඇඳවෙත ගියේ ටානියාගෙන් ලැබුන දුරකතන ඇමතුමත් සමගය.
